Het is onmogelijk om iemand anders gelukkig te maken. Als dit wel zo was, dan zou ik hier mijn dagen mee vullen.
En dit zeg ik niet uit frustratie of pessimisme.
Dit is iets positiefs. en een van mijn belangrijkste inzichten uit mijn 15jarige studie en beoefening van psychologie en mentale gezondheid.
Hear me out:
Als er iemand rondom je ongelukkig is, dan hebben we de neiging om deze persoon gelukkig te proberen te maken door: - zoveel mogelijk comfort te organiseren - zo lief mogelijk proberen te zijn - zijn/haar perspectief op alles proberen te veranderen - vragen naar zijn/haar wensen, en deze zo goed mogelijk proberen te vervullen - ... Vaak ten koste van je eigen gelukkigheid en gezondheid.
Hoewel dit alles gegrond is in goede bedoelingen, werkt dit meestal niet, en heeft het vaak zelfs een averechts effect.
Het effect van al uw “proberen te helpen” creëert comfort voor de ongelukkige persoon. Maar helaas is dit: comfort in ongelukkigheid. De persoon kan vaak half-functioneel en afhankelijk doorleven, en dit is terminaal comfort, uiteindelijk gaan ze hieraan kapot. (En jijzelf vaak ook.)
Wat een ongelukkig persoon denkt dat gelukkigheid gaat brengen, daar is vaak goed over nagedacht: - uit de armoede geraken - minder eenzaam worden - een mooi afgetraind lichaam hebben - een betere job krijgen - de perfecte partner vinden - met meer respect benaderd worden - wat minder wegen - meer steun en liefde van zijn haar/familie krijgen - een betere leefomgeving krijgen - meer vrienden krijgen - minder lelijk worden - minder piekeren - meer zelfvertrouwen krijgen - een baby krijgen - opnieuw kunnen wandelen - van die chronische pijn af geraken - me geen zorgen meer moeten maken over geld - … Dit klinkt allemaal logisch, en als u hier iets van wenst, prima. Maar gelukkig gaat het u niet maken.
Want eens dit vervuld is, dan gaat uw verstand weer iets nieuws vinden dat eerst vervuld moet worden voordat u gelukkig kan zijn. En hier gaat uw verstand ook weer een leger aan goede argumenten voor bedenken.
Onze eigen intelligentie zet ons schaak. Laat ons eindeloos lijden voor een onbereikbare toekomst. En we laten anderen hier ook voor lijden.
En meer en meer mensen krijgen hier genoeg van. En dit begrijp ik.
Maar in de plaats van te stoppen met leven opteer ik voor een radicaal andere optie:
Beginnen met leven.
Uit uw verhalen komen die je hebt over jezelf en dagelijks blijft herhalen en opnieuw beleven.
Uit je slachtofferrol kruipen, en zelf verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gelukkigheid.
Al je genetische belasting en conditionering naar angst, verdriet en boosheid ontdoen.
Terug in uw lichaam komen, helder zien van wat hier nu echt is, sensorische perceptie, in de plaats van te blijven malen over wat was en niet is.
En nee, ik kan u niet gelukkig maken.
Maar ik kan u wel de tools geven waarmee je jezelf gelukkig kan maken.
En vanuit gelukkigheid en balans is de kans veel groter dat je veel liefdevolle mensen rondom je gaat hebben, en dat je gewaardeerd wordt voor wie je bent en wat je doet.